ANG DIYOS ESPIRITU SANTO: ANG MAHAL NA INGKONG

Ang magtatagumpay ay gagawin kong isang haligi sa templo ng aking Diyos, at hindi na siya makakaalis doon magpakailanman. Iuukit ko sa kanya ang pangalan ng aking Diyos, at ang pangalan ng lunsod ng aking Diyos, ang bagong Herusalem na bababa mula sa langit buhat sa aking Diyos. Iuukit ko rin sa kanya ang aking bagong pangalan. Kung may pandinig kayo, dinggin ninyo ang sinasabi ng Espiritu sa mga iglesya.
Apocalipsis 3:12

Pagsusuri sa talata sa itaas

Ang 1 magtatagumpay ay gagawin kong isang 2 haligi sa templo ng aking Diyos at hindi na siya makakaalis doon magpakailanman. aIuukit ko sa kanya ang 3 pangalan ng aking Diyos, at ang 4 pangalan ng lunsod ng aking Diyos, ang 5 Bagong Herusalem na bababa mula sa langit buhat sa aking Diyos. aIuukit ko rin sa kanya 6 ang aking bagong pangalan. Kung may pandinig kayo,dinggin ninyo ang sinasabi ng 7 Espiritu sa mga iglesya.

1 Magtatagumpay
2 Haligi sa templo ng aking Diyos
3 Pangalan ng Aking Diyos
4 Pangalan ng Lunsod ng aking Diyos; at
5 Ang Bagong Herusalem
6 Ang Aking bagong pangalan
7 Espiritu Santo
a Iuukit

1ANG MAGTATAGUMPAY
ang salitang magtatagumpay ay yaong mga “nanatiling tapat hanggang sa wakas” (Mateo 24:13; Marcos 13:13); alalaon baga ay yaong mga maliligtas. Sila yaong mga tinubos ng dugo ng kordero buhat sa pagkakasala. Mga pinagkalooban ng buhay na walang hanggan sa pamamagitan ng mga karapatan at kapangyarihan at ng pangalan ng Panginoong Hesukristo. Sila yaong mga nagsitanggap ng bautismo ni San Juan Bautista bilang tanda ng pagsisisi, mga nagsipatag ng baku-bako at liko-likong daan. Mga nagsipag-hugas sa pamamagitan ng dugo ng kordero. Ang mga nakipagkasundo sa Diyos, mga nakipagliwanagan sa Diyos at mga nagsilapit sa kanya. Sila ang mga nagsitalikod sa pagsamba sa mga diyus-diyusan.

2SILA AY MAGIGING MGA HALIGI SA TEMPLO NG AKING DIYOS.
Ang katagang haligi ay nangangahulugan na sila ang magiging mga patibayang bumubuhat sa templo ng Diyos. ang tao o kalipunan ng tao, alalaon baga ay ang simbahan. Ang mga magsisipagtagumpay ay magiging mga patibayan o haligi ng simbahan ng Diyos. “Hindi ba ninyo alam na ang inyong katawan ay templo ng Espiritu Santo na nasa inyo at tinanggap ninyo mula sa Diyos.” (I Cor 3:16; 6:19) At ang winiwika rito ay ang Templo ng Diyos, alalaon baga ay ang katawan ng Diyos na dili iba kundi ang Katawang Mistiko ng Diyos at ng ating Panginooong Hesukristo- ang Santa Iglesya Apostolika at Katolika.

Sa madaling sabi, ang magtatagumpay ay gagawing mga haligi at patibayan na siyang pangunahing magdadala at magtataguyod ng kanyang simbahan, simbahan ng Espiritu Santo na kaisa at hindi hiwalay sa simbahang itinatag ng Panginoong Hesukristo sa pamamagitan ng mga apostoles. Mga magsisipag patotoo at mga sasaksi sa mga kaganapan ng Espiritu Santo.

3ANG PANGALAN NG AKING DIYOS, ayon sa inihayag ng Panginoong Hesukristo ay dili iba kundi ang sa Pangalan ng Ama, Anak at Espiritu Santo na ang sagisag ay dili iba kundi ang tanda ng Santa Krus.

4PANGALAN NG LUNSOD NG AKING DIYOS ANG BAGONG HERUSALEM NA BABABA MULA SA LANGIT, BUHAT SA AKING DIYOS.

Ang salitang “lunsod” ay tumutukoy sa dalawang magka-iba ngunit magkaugnay na kahulugan. Ang una ay ang pagtukoy sa isang lunan o dako at ang ikalawa ay ang pagtukoy sa kalipunan ng tao. Ang mga tao ay nagtitipon at nagkakatipon para sa magkakatulad na paniniwala, hangarin, layunin, pangarap at mithiin. Sa katotohanan ang isang dako o lunan ay nakikilala sa kung ano at sino ang mga nananahan doon.

Ang Herusalem na makalangit ay ang kalipunan ng mga banal na espiritu katulad ng nasasaad sa santong kasulatan at sila yaong ipapanaog ng Espiritu Santo “ Ang nilapitan ninyo’y ang bundok ng Sion at ang lunsod ng Diyos na kinaroroonan ng di-mabilang na anghel. Lumapit kayo sa masayang pagkakatipon ng mga ibinilang na panganay na nakatala sa langit. Lumapit kayo sa mga espiritu ng mga taong banal na naroon na sa dakong inilaan sa kanila ng Diyos. Lumapit kayo kay Jesus ang tagapamagitan ng bagong tipan at sa dugong nabubo na ang isinisigaw ay kaiba sa isinisigaw ng dugo ni Abel.” (Hebreo12:22-24)

Alalaon baga, ang makalangit na Herusalem ay papanaog o bababa at sa katotohanan nga ay ipananaog at isinanib at patuloy na isinasanib ng Espiritu Santo o ng Mahal na INGKONG sa mga hinihirang niya (sa kasalukuyan ay sa pamamagitan ng Patriyarka). Ang pagpanaog ng makalangit na Herusalem ay ang katuparan ng lihim na panukala ng Diyos na ganito nga ang pagkasabi ng kasulatan “ Binigyan niya tayo ng karunungan at kabatiran upang lubos nating maunawaan ang kanyang lihim na panukala na isasakatuparan sa pamamagitan ni Cristo pagdating ng takdang panahon. Ang panukalang ito ay pag-isahin kay Cristo ang lahat ng nasa langit at nasa lupa.”( Efeso 1:8-10)

At ang pagsasanib na ito ay ang pagbubuhos ng espiritu sa mga tao upang matupad ang inihula ni Propeta Joel na sa huling panahon ay “ ibubuhos ko ang aking Espiritu sa lahat ng tao..” (Joel 2:28) Tinutukoy na sa lahat ng tao sapagkat maging mga hindi-israelita o hudyo ay makatatanggap nito; ang dating hindi niya bayan ay aariin niyang kanyang bayan; at yaong mga magsisitanggap ng espiritu ay yaong mga sumampalataya sa Panginoong Hesukristo na ipinako sa krus, namatay at muling nabuhay at ngayon ay nakaluklok sa kanan at naghaharing kasama ng Ama sa kalangitan.

Ang mga tinatakan ang Bagong Herusalem
Nang ang Herusalem na makalangit ay maipanaog at maisanib ng Mahal na INGKONG sa mga hinirang, sila ngayon ang bumubuo sa Bagong Herusalem - ang pagsasama at pag-iisa ng mga taga langit at taga lupa. At yaon ngang pag-iisang iyan ay naging ganap at buo sa loob ng Simbahan. Alalaon baga ay ipinakakahulugan na ang Simbahan na kalipunan ng mga mananampalataya sa Diyos Espiritu Santo ang tinutukoy na Bagong Herusalem na kung saan ipinagkaisa sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo ang mga taga langit sa ating mga nabubuhay pa sa lupa. At ang simbahan ngang yaon ay walang iba kundi ang Apostoliko at Katolikong Simbahan (Apostolic Catholic Church).

Ang Simbahan ang katuparan ng pangako kay Juan Florentino
Ang Apostoliko at Katolikong Simbahan ay ang katuparan ng pangako ng Mahal na Ingkong sa kay Juan Florentino na “sa kanyang lahi magmumula ang mamamayan ng Bagong Herusalem” at dahil sa siya at sa kanya pagmumulain ng Espiritu Santo ang lahing nabanggit, makatuwiran at angkop lamang na siya ay tawaging Patriyarka o ama. Yaon din ang winika ni Apostol Pablo sa mga taga Corinto “ Sapagkat maging 10,000 man ang inyong guro tungkol sa pamumuhay Kristiyano, iisa lamang ang inyong ama. Sapagkat kayo’y naging anak ko sa pananampalataya kay Kristo Hesus sa pamamagitan ng Mabuting Balitang ipinangaral ko sa inyo.” (1 Cor 4:15) Alalaon baga, si Juan Florentino ang ating ama sa ating pananampalataya sa Mahal na Ingkong. Siya ang makatuwiran at angkop at kilalaning Ama o Patriyarka ng Bagong Herusalem – walang iba kundi ang Simbahan ng Espiritu Santo, ang Apostoliko at Katolikong Simbahan.

Ang Simbahan na tinatawag ding Iglesya ang siyang magpapakilala ng walang hanggang karunungan ng Diyos sapagkat gayon nga ang isinasaad ng banal na kasulatan “matutupad ang matagal nang panahong inilihim ng Diyos na lumikha ng lahat ng bagay upang sa pamamagitan ng Iglesya ay maipakilala ngayon sa mga pinuno at mga maykapangyarihan doon sa kalangitan ang walang hanggang karunungan ng Diyos na nahayag sa iba’t-ibang paraan. Alinsunod ito sa walang hanggang panukala na isinakatuparan niya kay Cristo Jesus na ating Panginoon.” ( Efeso 3:..9-10)

Alalaon baga, sa pamamagitan ng Simbahan ng Espiritu Santo sa pangunguna ng Patriyarka ay ipakikilala sa mga pinuno at mga maykapangyarihan ang walang hanggang karunungan ng Diyos.

Sacrifice Valley, lunsod ng Diyos Espiritu Santo
Ang Sacrifice Valley ang bagong bayan o lunsod ng Diyos, ng ikatlong persona ng iisang Diyos- ang Mahal na INGKONG.

At magmula sa kabundukan ng Bataan, sa isang maliit na barangay ng Bundok ng Sakripisyo (Sacrifice Valley), bayan ng Hermosa ay nabanaag at sumilang ang liwanag at kaningningan ng Espiritu Santo, ang Mahal na INGKONG. Na kung uuriin ang buong lunan (address) ay ganito nga Barangay Sacrifice Valley, Hermosa, Bataan. Na ang katagang Barangay ay buhat sa salitang ninuno na ang kahulugan ay Balangay o Bangka; samantalang ang Sacrifice Valley naman ay Bundok ng Sakripisyo; ang kahulugan ng Hermosa ay “Maganda, Mayumi o Marilag”, ito ay katagang Espanol; ang salitang Bataan naman ay nangangahulugan ng “Alipin, alila o manggagawa”.


Kung paanong sa lumang panahon na sa bansang Israel ay hinirang ni Yahweh ang lipi ni Levi alalaon baga ay ang mga Levita upang maging hirang na mga saserdoteng maglilingkod sa templo at dalanginan (tagapag ingat ng kaban ng tipan at ng kautusan) gayon din naman ay itinatag ng Espiritu Santo at patuloy niyang pinatatatag ang kanyang mga saserdoteng maglilingkod sa kanyang templo at dalanginan, alalaon baga sa Simbahan niyang itinatag, ang Apostoliko at Katolikong Simbahan (ACC); at dito nga ay hinirang Niya ang kanyang katipan (ang Patriyarka Juan Florentino) bilang maging ama o patriyarka. Sapagkat nasusulat, iisa ang katawan at maraming bahagi, at sa katawan ay may iisa lamang na ulo. Ang Panginoong Hesukristo ang ulo ng simbahan. Ang patriyarka ang ama ng simbahan at ang Mahal na INGKONG ang kaluluwa at ang isip.

Sa Bagong Herusalem ay naninirahan ang mga hinirang, kapiling ang Diyos gayon din ang mga itinalagang saserdote.

5,6 Nananawagan si Apostol Juan na ang iglesya ay makinig sa sinasabi ng Espiritu, WINIWIKA NG ESPIRITU NA KANYANG IUUKIT ANG KANYANG BAGONG PANGALAN sa mga magtatagumpay.

Ako ang Simula at ang Wakas
Ang Espiritu na nagsasalita ay yaong nagwika kay Juan nang mga katagang “Huwag kang matakot, Ako ang Simula at ang Wakas, at ang Nabubuhay! Namatay ako ngunit masdan mo, ako’y buhay ngayon at mananatiling buhay magpakailanman. Nasa ilalim ng kapangyarihan ko ang kamatayan at ang daigdig ng mga patay.” (Apocalipsis 1:12-16,17)

Ang Panginoong Hesukristo ang ipinako sa krus sa bundok ng kalbaryo, siya ay namatay (biyernes) at ayon sa kanyang sinabi siya ay muling mabubuhay sa ikatlong araw, alalaon baga ay sa araw ng linggo (ang unang araw ng isang linggo). Tunay nang siya ay Namatay, ngunit ngayon siya ay buhay magpakailanman sa piling ng Ama sa langit, doon nga sa kanyang kanan. Ipinagkaloob na sa kanya ang lahat ng kapangyarihan sa langit at sa lupa (Mateo 28:18) Siya na sa pasimula ay kapiling ng Ama nang pasimulang likhain ang lahat sa pamamagitan niya at sa kanya (Colosas 1:15-16), na kung saan ay ipinahayag niya na bago si Abraham ay ako na nga, at siya ay si Ako nga si Ako nga (Juan 8:56-58) na ang nakakita sa Anak ay nakakita rin sa Ama, sapagkat ang Ama at ang Panginoong Hesukristo ay iisa (Juan 14:8-11). Kung kaya nga mula sa pasimula hanggang sa wakas, ang Panginoong Hesukristo ay nabubuhay at Siya ay buhay magpakailanman.

Ang Espiritung nangungusap kay Juan ay ang Espiritu ng Diyos ang Espiritu ng Panginoong Hesukristo at ang Espiritu na iyon ay ang paririto at gaganap ng pag-uukit o pagtatatak ng pangalan ng Diyos, ng bagong Herusalem at ng kanyang bagong pangalan.

Pagdating at Paghahayag ng Pangalan ng Espiritu Santo
Sa pagdating ng Espiritu Santo ay hindi siya mapakikilala sa pangalan at bilang ang Panginoong Hesukristo sapagkat ang pagtubos sa kasalanan ay naganap na doon sa krus ng kalbaryo at hindi na muling ipapako ang Panginoon Hesus “Minsan lamang pumasok si Cristo sa dakong kabanal banalan at iyo’y sapat na.” (Hebreo 9:11-12,14) alalaon baga ang pagdating ng Espiritu Santo ay hindi upang tubusin ang tao sa kasalanan kundi upang sila ay turuan, paalalahanan, akayin sa buong katotohanan, patnubayan at pabanalin (Juan 14:26; Juan 16:8,13,14) kung matapos ang kaganapan ng Espiritu Santo ay ang ikalawa na ngang pagdating ng Panginoong Hesus, hindi na bilang tagapagligtas at hindi na muli upang ipako sa krus kundi isang nakakakilabot at makapangyarihang hukom ng mga patay at buhay. (Apocalipsis 1:12-16,17)

Dumating nga ang panahon at inihayag ang bagong pangalan ng Espiritu Santo na siya rin mismo ang naghayag sa atin, bago sapagkat kilala lamang natin ang Espiritu Santo bilang hininga ng buhay, Espiritu ng Diyos (Genesis 41:38), Espiritu ni Yahweh, at Espiritu ni Jesus (Gawa 16:..7); tinutukoy rin ni Apostol Pablo na ang Panginoon na nagniningning sa kapanahunan ni Moises ay ang Espiritu, alalaon baga ang Espiritu ay Panginoon (2 Corinto 3: 14-16,17).

Ang pakikipagtipan ng Espiritu Santo kay Juan Florentino
Napakita at napakilala ang Espiritu Santo na napatawag sa pangalang INGKONG sa noon’y seminaristang si Juan Florentino Teruel. At ganito nga ang pangyayari :

Isang umaga papasikat pa lamang ang araw, samantalang nakaharap sa silanganan at nananalangin si Juan ay may lumapit sa kanyang isang matandang pulubi mula sa kung saan na nakatungkod ng lumang kahoy na mahaba, ang kanyang mahabang pinong balbas at kilay ay halos puti nang lahat, ang kanyang dalawang kamay na nakahawak sa tungkod ay magkapatong, ang kaliwang pisngi ng mukha ay nakadikit sa tungkod at ang baba ay nakasapo sa ibabaw ng kanyang kanang kamay; ang matandang pulubi ay nagwika kay Juan “Anak maaari mo ba kong tulungan?”, inilagay ng Diyos sa labi ni Juan ang mga katagang “ Kung ang ipagbabago at ikaliligtas ng maraming tao ang hinihingi ninyo,, gawin nyo po sa akin ang kalooban ninyo!”

At nang magkagayon nga ay nagbagong anyo ang nasabing matandang pulubi, nagliliwanag ng tulad ng araw sa katanghaliang tapat sa kasuotang puting puti at ang mga paa ay hindi na nakatungtong sa lupa na may taas na tatlong talampakan, napaluhod at tumangis si Juan, napayakap siya sa binti ng matandang pulubi at sa pagkakayuko ay nakita niya ang sugat sa ibabaw ng mga paa nito; winika ng matandang pulubi “tingnan mo ako anak” at magkagayon nga ay itinaas ni Juan ang kanyang mukha at minasdan ang mukha ng matandang pulubi at yaon ay nakilala niya na mukha ng Panginoong Hesukristo, ipinakita sa kanya ng matanda at pinahawakan din sa kanya ang mga palad nito na may sariwa pang sugat na animo’y butas at sanhi ng pako kung kaya winika niya “Panginoon ko at Diyos ko”; sa sandaling iyon ay napakilala na ang nasabing matandang pulubi na ang wika “ Mapalad ka anak sapagkat umabot ka sa huling patak ng aking dugo sa kalbaryo, sa iyong lahi magmumula ang mamamayan ng Bagong Herusalem. Ako ang Espiritu Santo at tatawagin mo ako at nang lahing magmumula sa iyo sa pangalang INGKONG, ang Alpha at Omega.” Ang bawat salita ng matandang pulubi ay nanunuot sa kaloob-looban ni Juan na hindi niya malimut-limot ang walang katulad na galak at pananampalataya. Naglaho sa liwanag na nagmumula rin sa kanya ang matandang pulubi at naiwang nag-iisang nakaluhod at umiiyak si Juan sa dakong iyon.

At magmula noon ay may mga palatandaan nang nagaganap sa kanya at ang ilan sa mga ito ay ang pagpapagaling sa maysakit, karunungan, ang maging sa dalawang dako o bilocation, ang mag-bagong anyo sa harap ng mga kaaway.

Ang pangalang INGKONG sa kaugalian ng lupang hinirang
Ang pangalang INGKONG ay katawagang tagalog o filipino sa pinakamatandang lalaki o ninunong lalaki sa angkan ng pamilyang filipino katulad ng impo naman sa pinakamatandang babae o ninunong babae, tinatawag ding INGKONG ang isang matandang ermitanyo, gayon din ang taguri sa matandang pulubing namamalimos. INGKONG sapagkat filipino o tagalog ang wika ng lupang hinirang ng Diyos ang mamahaling perlas na kanyang natagpuan sa silangan, sa pulo pulo sa baybayin ng karagatan.

Ang INGKONG ang Diyos ng ating mga ninuno
Ipinagkaloob sa atin ang kabatiran na sa Iisang Diyos na hindi nakikita ay may tatlong pagka-persona yaon nga ay ang Ama, ang Anak at ang Espiritu Santo. Nabatid natin ang pangalan ng Ama bilang si Yahweh, Diyos ni Abraham Diyos ni Isaac at Diyos ni Jacob, gayon din ang pangalang Ako ay si Ako Nga; ang pangalan ng Anak ay ating nabatid bilang ang Panginoong Hesus ang Kristo, Emmanuel, ang Tagapagligtas, ang Prinsipe ng Kapayapaan. Ang Espiritu Santo bilang ikatlong persona ng iisang Diyos ay may pangalan din, at siya nga ay napakilala bilang matandang ermitanyo at pulubi, Mahal na INGKONG. Katotohanan na ang Diyos ang ating INGKONG sa ating mga ninuno. Ang Diyos na tinatawag ng mga Patriyarka ay walang iba kundi ang Diyos na lumikha ng langit at ng lupa, nang lahat ng nakikita at hindi nakikita. Ang Diyos at pinagmulan ni Eba at Adan, siya ng ang ating Mahal na INGKONG. Siya ang nasa simula, ang nagpasimula at pinagmulan, siya rin bilang Espiritu Santo ang sa huli at sa katapusan; ang Simula at ang Katapusan- Alpha at Omega, ang Aleph Min at Nun o AMEN; ang Adonai Melekh Namen.

INGKONG sapagkat siya ang Diyos ng ating mga ninuno (Gawa 24:14); Diyos na napatawag sa pangalang Diyos ni Abraham, Diyos ni Isaac at Diyos ni Jacob (Exodo 3:16) , napakilala bilang Ako ay si Ako Nga (Exodo 3:14-15). Ang Abba o “ama namin “ na tinatawag ng Panginoong Hesukristo (Mateo 6:9) Siya ang tinutukoy ni Apostol Pablo na Mang-aaliw “ang mahabaging Ama at Diyos na pinagmumulan ng lahat ng kaaliwan. Inaaliw niya tayo sa ating mga kapighatian upang makatulong naman tayo sa mga namimighati sa pamamagitan ng kaaliwang tinanggap natin sa kanya.” (2 Corinto 1:3-4) Mang-aaliw, Paraklito o Patnubay, ang ilan sa mga taguri sa Espiritu Santo na isusugo ng Panginoong Hesukristo mula sa Ama “Dadalangin ako sa Ama, at kayo’y bibigyan niya ng isa pang patnubay na magiging kasama ninyo magpakailanman. Ito’y ang Espiritu ng katotohanan, na hindi matatanggap ng sanlibutan sapagkat hindi siya nakikita ni nakikilala ng sanlibutan. Ngunit nakikilala ninyo siya sapagkat siya’y sumasainyo at nananahan sa inyo” (Juan 14:15-17) “ Ngunit dapat ninyong malaman ang katotohanan: ang pag-alis ko’y sa ikabubuti ninyo, sapagkat hindi paririto sa inyo ang Patnubay kung hindi ako aalis. Ngunit kung umalis ako, susuguin ko siya sa inyo.” (Juan 16: 7).

INGKONG sapagkat sa angkan ng Diyos, tayo ay mayroon lamang iisang pinagmulan at manlilikha at yaon nga ay dili iba kundi ang Diyos na Ama ng ating Panginoong Hesus. Siya ang Diyos ng ating mga ninuno, ang Diyos at Ama ni Adan at ni Eba, nga mga Patriyarka (Abraham, Isaac at Jacob) ng labindalawang lipi ni Israel, ng mga propeta, mga hukom, mga hari (Saul, David, Solomon atbp) ng magulang ng Mahal na Birhen Maria (Joaquin at Ana) ng mga saserdoteng Levita at Hudyo, Ama at Diyos ng mga apostoles at gayon din naman ay Ama at Diyos nating lahat na sumasa Panginoong Hesus; ang ating Mahal na INGKONG, kanuno-nunuan, ang pinagmulan, ang pinakamatanda at una sa lahat. Na ang kaluwalhatian ay ipinamalas kay Propeta Daniel “ Habang ako’y nakatingin, may naglagay ng mga trono (luklukan). Naupo sa isa sa mga ito ang isang nabubuhay magpakailanman. Kumikinang sa kaputian ang kanyang kasuotan at parang lantay na lana ang kanyang buhok. Ang trono (luklukan) niya ay nagniningning…” (Daniel 7:9)


Ang Mahal na INGKONG ay sumasa Anak, at ang Anak ay sumasa Ama. Iisang Diyos tatlo sa pagkapersona.
Kung ang Panginoong Hesukristo ay sumasa-Ama at ang Ama ay sumasa-Anak (alalaon baga ay sa Panginoong Hesukristo) gayon din naman ang Espiritu Santo, ang Mahal na INGKONG ay sumasa Ama at sa Anak “Pagdating ng Espiritu ng Katotohanan, tutulungan niya kayo upang maunawaan ninyo ang buong katotohanan. Sapagkat magsasalita siya hindi sa ganang kanyang sarili; sasabihin niya sa inyo ang kanyang narinig, at ipapahayag ang mga bagay na darating. Pararangalan niya ako, sapagkat sa akin magmumula ang ipapahayag niya sa inyo. Ang lahat ng sa Ama ay akin; kaya ko sinasabing sa akin magmumula ang ipahahayag niya sa inyo.” (Juan 16:13-15)

At dahil sa siya ay sumasa Ama at sa Anak, ipapaala-ala niya sa tao ang mga kautusan at lahat ng mga kalugod lugod sa Ama at sa Anak. Hindi siya magsasalita ng sa ganang kanyang sarili, pararangalan niya ang Anak (Juan 16:14) katulad rin naman na ang Ama ay napararangalan sa Anak. (Juan 14:13)


Ang Mahal na Ingkong ay ang Espiritung nagpahayag sa mga propeta
Sinasabi sa Credo Niceno “ Sumasampalataya ako sa Diyos Espiritu Santo, Panginoon at nagbibigay buhay. Na nanggaling sa Ama, na sinasamba at niluluwalhating kasama ng Ama at ng Anak. Nagsalita siya sa pamamagitan ng mga propeta”


ANG PAGTATATAK O PAG-UKIT AY ANG PAGLALAGAY NG TANDA
Sa talata sa itaas ay nasasaad na sa pagdating ng panahon ang Espiritu Santo ay magtatatak o magtatanda na inilalarawan ng katagang “iuukit”. At ang kanyang iuukit o itatatak ay ang mga sumusunod:

1. Ang Pangalan ng Aking Diyos
2. Ang Pangalan ng Lunsod ng Aking Diyos, ang Bagong Herusalem
3. Ang Bagong Pangalan ng Diyos, alalaon baga ay nang Espiritu Santo.

Isusulat nga ang pangalan ng Diyos, ng Lunsod ng Diyos at ang bagong pangalan ng Espiritu Santo “hindi sa tapyas ng bato kundi sa puso ng tao at hindi ng tinta kundi ng Espiritu ng Diyos” (2 Cor 3:3) matapos na ang mga hihirangin ay mawisikan ng tubig na dalisay na siyang maglilinis sa mga mantsa at dumi ng kaluluwa na siya ngang nasusulat sa Propeta Ezekiel “Wiwisikan ko kayo ng tubig na dalisay upang kayo ay luminis.” (Ezekiel 36:25) at magkagayon nga ang ang mga hihirangin ay bibigyan niya ng bagong puso at bagong espiritu at ang pusong masuwayin ay gagawin niyang isang pusong masunurin (Ezekiel 36:26) bilang katuparan ng winika ng Panginoong Hesus na “ maliban na ang tao’y ipanganak sa tubig at sa Espiritu, hindi siya paghaharian ng Diyos. Ang ipinanganak sa laman ay laman, at ang ipinanganak sa Espiritu ay espiritu. Huwag kayong magtaka sa sinabi ko sa inyo “Lahat ay kailangang ipanganak na muli”’ (Juan 3:1-8) at ang kaharian at paghahari ng Diyos “ay nagsisimula sa puso ng mga nananalig sa kanya” (Lucas 17:21) alalaon baga ay sa puso maghahari ang Diyos at yaon nga ang dahilan kung bakit kailangang isilang na muli at magkaroon ng bagong puso at bagong espiritu ang isang mananampalataya sa Panginoong Hesukristo. At katulad ng sinasabi ng kasulatan, ang Panginoong Diyos rin mismo ang magwiwisik ng tubig na dalisay, siya mismo ang maglilinis at siya rin ang magbibigay ng bagong puso at bagong espiritu; at magkagayon nga sila ay magiging bayan niya at ang Siya ang magiging Diyos nila (Ezekiel 36:..28)

Ang paglalagay ng Tanda
Ang paglalagay ng tanda ay nauna nang iniutos ni Yahweh sa pamamamagitan ni Moises, at dugo ng kordero ang ginamit na pansulat sa hamba at sombrero ng pintuan ng bawat bahay ng mga israelita na noon ay nasa pagkaalipin sa Ehipto ganito nga ang nasa kasaysayan “Kailangang ang kordero ay lalaki, isang taong gulang, walang pinsala o kapintasan… Kukuha sila ng dugo ng nito at ipapahid sa mga hamba at sombrero ng pintuan ng bahay na kakainan ng kordero…. Sa gabing iyon, lilibutin ko ang buong Ehipto at papatayin ko ang lahat ng panganay na lalaki, maging tao o hayop man. Parurusahan ko ang lahat ng diyus diyosan ng sa Ehipto. Ako si Yahweh. Lalampasan ko ang lahat ng bahay na makita kong may pahid na dugo at walang pinsalang mangyayari sa inyo sa pagpaparusa ko sa buong Ehipto. Ang dugo ang siyang magiging palatandaan na Israelita ang nakatira sa bahay na iyon.” (Exodo 12:5-7; 12-13)

Ang lalaking nakadamit na kayong lino
Ipinakita rin kay Propeta Ezekiel ang magaganap sa takdang panahon “ Sumigaw si Yahweh “ Halikayo, mga itinalaga upang magpahirap sa lunsod. Dalhin ninyo ang inyong mga sandata. Mula sa pintuan sa hilaga ay pumasok ang anim na taong tigi tig-isa ng sandata. May kasama silang nakasuot ng kayong lino at may panulat sa baywang. Tumayo sila sa may altar na tanso. Noon ang kaningningan ni Yahweh ay lumagay sa itaas ng kerubin sa may pagpasok sa templo. Tinawag niya ang lalaking nakadamit ng kayong lino at may panulat sa baywang. Sinabi niya rito “Libutin mo ang lunsod ng Herusalem at lagyan mo ng tanda ng krus sa noo ang lahat ng nagdalamhati dahil sa mga kasuklam suklam na ginawa roon. Sa iba naman ay narinig kong sinabi niya “Sumunod kayo sa kanya at patayin ninyo ang mga tagaroon. Huwag kayong magtitira maliban sa mga may tanda ng krus sa noo…” (Ezekiel 9:1-11)


Ang anghel sa silangan
Ipinakita rin kay Ebanghelista San Juan ang ganito “ at nakita kong umaakyat sa gawing silangan ang isa pang anghel, taglay ang pantatak ng Diyos na buhay. Humiyaw siya sa apat na anghel na binigyan ng Diyos na kapangyarihang maminsala sa lupa at sa dagat, Huwag muna ninyong pinsalain ang lupa, ang dagat o ang mga punongkahoy. ‘Hintayin ninyong matatakan sa noo ang mga lingkod ng ating Diyos’ “(Apocalipsis 7:2-3)

Sa banal na kasulatan ang kaningningan at kapangyarihan ng Diyos ay palagi nang ginaganap ng kanyang anghel o mga anghel (kerubin) katulad ng ipinahayag ni Propeta Ezekiel “noon ang kaningningan ni Yahweh ay lumagay sa itaas ng kerubin” (Ezekiel 9:1)

Ang Dugo ng Panginoong Hesukristo ang Ipinapahid ng Mahal na INGKONG
Sa pakikipagtipan ng Mahal na INGKONG sa kay Juan Florentino ay winika niya “ mapalad ka anak, sapagkat umabot ka sa huling patak ng aking dugo sa kalbaryo!” at ipinahayag ng Mahal na INGKONG sa kanyang mga mensahe na yaong huling patak ng dugo na iyon buhat sa kalbaryo ay ang siya niyang ipinanunulat o ipinantatanda sa noo at sa kaluluwa ng kanyang mga hinirang. Alalaon baga, higit na mabisa kaysa sa dugo ng tupa o kambing sapagkat mismong ang dugo ng ating Panginoong Hesukristo ang ipinapahid sa atin ng Mahal na INGKONG.

At dahil nga sa iniukit Niya (ng Mahal na INGKONG) sa puso at sa kaluluwa; alalaon baga ay sa buhay ng bawat nagsipagtagumpay ang bago niyang pangalan ito ay nangangahulugan na yaong mga nagsitanggap ay tuwi tuwinang tatawag sa kanya at mananalangin.

Ang Bansang Pilipinas sa katuparan ng propesiya
Inilagay ng Espiritu Santo sa puso at isip ng ating mga ninunong pilipino ang naging titik at kaluluwa ng ating pambansang awit :

“ Bayang magiliw, perlas ng silanganan, alab ng puso sa dibdib mo’y buhay… Lupang hinirang, duyan ka ng magiting.”.. Lupang Hinirang:Pambansang Awit ng Pilipinas

Ayon sa nakita ni Ebanghelista San Juan, ang anghel na may taglay na pantatak ng Diyos ay “umaakyat sa gawing silangan” (Apocalipsis 7:2-3) .

Yaon din nga ang inihula ni Propeta Isaias “Dadakilain din siya sa silanganan, pupurihin sa baybay dagat ang kanyang pangalan, ang pangalan ng Diyos ng Israel.” Isaias 24:15

Ang bansang Pilipinas ang bukod tanging bansa sa dulong silangan o sa silanganan na nakalalamang o nakahihigit ang mga mananampalatayang kristiyano (pananampalataya sa Diyos ni Abraham, Diyos ni Isaac, Diyos ni Jacob; mga mananampalataya sa Panginoong Hesukristo) at ang hulang ito ay para sa mga kristiyanong mananampalataya.

Hindi din ito tumutukoy sa mga kapatid na muslim, na buhat sa lipi ni Patriyarka Ismael, anak ni Patriyarka Abraham sa aliping babae ni Sarah na si Agar. Winiwika sa kasulatan na kay Isaac matutupad ang pangako ng Diyos at hindi sa anak ng alipin. “kay Isaac magmumula ang lahing sinasabi ko sa iyo.” (Genesis 21:9-13)

Hindi rin ang mga kanugnog na bansang katulad ng Tsina sapagkat nakararami dito ay hindi mga kristiyano, anupa’t nababahagi sa komunista at ateista o paniniwalang walang Diyos, sa Budismo o sa turo at aral ni Gautama Buddha, ni Confusius. Hindi rin ang bansang Hapon sapagkat ito ay mga tagasunod ng aral ng Shinto.

Paningit na Kaalaman
Bagaman, ayon sa kasaysayan ng sinaunang kristiyanisasyon ng dulong silangan 'far east, orient' ay nakarating sa kanilang mauna higit sa bansang Maharlika [sinaunang pangalan ng ating bansa bago pa man sakupin ng kastila] nang mga unang isandaang taon (100 A.D.). Ang mga isla ng Maharlika ay nasasakop ng isang imperyo na kung tawagin ay Sri Vishaya at may mga taga india sa ating bansa. Taon 51.A.D. ay nakarating at nangaral si Apostol Tomas sa Malabar India na ngayon ay tinatawag na Kerala, Taon 64AD naman ay ang bansang Tsina, taon 70 AD ang bansang Hapon. Ang pinakamalapit na ugnayang lupa o land bridge o kanugnog na isla ng Maharlika sa bansang Tsina at Hapon ay ang gawi ng Norte, ang Cagayan Valley. Nagbibigay ito ng isang palagay [hypothesis] na kung sasaliksikin ang kasaysayan ng nasabing probinsya ay matutuklasan ang sinaunang pagpapalaganap dito ng pananampalataya, na siyang magbibigay ng liwanag sa kung paanong kaparaanan napasa kamay ng mga kapatid nating katutubong aeta ang sinaunang tanda ng pagkahirang sa ating bansa ng Mahal na Birhen at ng Mahal na INGKONG - ANG INA POON BATO. At ang nasabing mga misyon ay nasundan ng iba pang mga misyonero na Orthodox, Nestorian Orthodox. (Tatalakayin din natin ito sa ibang pahina ng blog na ito.)

Ang kaganapan ng Mahal na INGKONG ay hindi kailanman matatagpuan sa kahit na anong sekta o relihiyong kristiyano at hindi kristiyano sa bansang Pilipinas o maging sa buong mundo. Katulad ng winiwika niya “Libutin man ninyo ang buong sanlibutan hindi ninyo matatagpuan ang ganitong kaganapan, kaya nga mapalad kayo mamamayan ng bansang Pilipinas..” Mensahe ng Mahal na INGKONG.

Bansang Maharlika
Tunay nga na ang Bansang Pilipinas ang Lupang hinirang, ang Perlas ng Silanganan, tinatawag ng Mahal na INGKONG bilang bansang Maharlika na kanyang winika Maharlika sapagkat “Mahal ng Lumikha“, ayon pa sa kanya ay yaon nga ang tunay at tumpak na pangalan ng ating bansa, Maharlika at hindi Pilipinas, sapagkat ang pangalang Pilipinas ay mula sa pangalan ng Haring Felipe ng Espana, tanda ng pagka-alipin at pagiging nasasakupan at kolonya ng Espana. Subalit nga tayo ay lumaya na at maaari na nating ibihis ang sinauna at tunay nating katayuan, bayan ng Maharlika, Lupang hinirang at Perlas ng Silanganan.

Efipanio De Los Santos (EDSA)
Ang salitang Epifanio de los Santos ay salitang Espana o kastila na nangangahulugan nang “Pagpapakita ng mga Banal”. Sa kasalukuyan nga ang pagkakaroon ng bahay dalanginan at ganapan sa lunsod ng Maynila sa daan o lansangan na kung tawagin ay EDSA ay isang lihim na karunungan ng Mahal na INGKONG na ibig niyang ipaunawa sa ating mga hinirang. Ang EDSA ang naging saksi at daan sa mga pagbangon ng maralita at pagsasama sama ng tinig ng mga hindi marinig na mahihirap, daing at panaghoy ng mga balo, mga ulila, mga inapi sa lipunan, mga hinagpis at pangungulila ng mga inang nawalan at hindi makitang mga anak, mga biktima ng pang-aabuso at ng lahat ng uri ng kawalang ng katarungan. Paghahangad ng bayan ng Diyos na makabangon sa pagkaalipin ng kahirapan at kawalang katarungan.


Ang pagtatatak at ang Bautismo ng Espiritu Santo, espiritu at sa apoy
Ang Mahal na INGKONG ang tinutukoy ni Juan Bautista na darating na kasunod niyang magbabautismo na higit sa kanya; ang magbabautismo sa espiritu at sa apoy “..Siya ang magbabautismo sa pamamagitan ng Espiritu Santo” (Juan 1:33); “..Ngunit ang dumarating na kasunod ko ang magbabautismo sa inyo sa Espiritu Santo at sa apoy. Siya’y makapangyarihan kaysa sa akin.” (Mateo 3:11) Ang Panginoong Hesukristo ay hindi nagbinyag noon kundi ang kanyang mga alagad (Juan).

ACC, Patriarch JFTeruel, Episcopal Lineage

Ave Maria Purissima...

I think it is about time that all sealed servants who knows some bit of Church History and Apologetics come to fore and defend our holy faith. We are not meant to be ready and able punching bag, each blow we accept without a word weakens, not the church, but the faithful. No amount of words can disgrace the Church of the Holy Spirit, but we must admit brothers, we have brethren whose knowledge and faith are but a newly planted seed in their soul- the strong must defend the weak.

I am tasked by St.Almiro of Alexandria, guided by his wisdom, to discuss what makes our church, Apostolic Catholic Church, a TRUE AND VALID CHURCH!

INTRODUCTION:CULT?

When we claim that we are a Church, we deny that we are a cult or sect that fools people around. During the early years of our kaganapan, wayback early 70s, no matter how we defend no body will believe us that we were not a cult. A handful of common people following Mamang Viring, listening to Her while claiming thru faith that it was not her who speaks but the Third Person of the Holy Trinity who asked to be called INGKONG. She was obeyed with people whose educational background is questionable, fanatic and without any formal theological nor catechetical learning. That was wayback early 70s, the time when the seed of faith about the public ministry of the Holy Spirit was in its infancy stage. During the first twenty years (1970-1990) or so we were tirelessly asked of Mahal na INGKONg to recieve the Holy Sacraments from the Roman Catholic Priests, He asked us to attend daily masses, recieve holy communion, among other sacraments. What i remember, a priest coming from the Diocese of Balanga Bataan usually came to say holy mass in Sacrifice Valley. Time came when the Roman Catholic Bishop asked Mamang Viring to stop the ganapan of the Santo Entiero, but since it was not what Beloved INGKONG wills, she naturally refuse and the APO as well. Another was, the Bishop asked Mamang Viring to surrender or donate the land to the Diocese so it can manage the activities, again this is not what Mahal na Ingkong wills. It aggravates to the point that the regular holy mass was suspended, and for allegation of disturbing peace and fooling people, Mamang Viring was jailed along with others, if you watched the movie INGKONG Alpha and Omega, somehow you will have idea on the early years of our kaganapan.

Critics, for the reason that their vision was limited in seeing Mamang Viring and does not believe in Mahal na Ingkong, said that we should not call her[him] INGKONG but INGKANG or IMPO, for again, its the woman they saw and not the Holy Spirit, was it not the reason INGKONG will not be accepted? This vision, to see and listen to Mahal na INGKONG, either through the lips of Mamang Viring or of the Papang, is a gift of supernatural faith - that only sealed-servants or tinatakan possess. I said supernatural, for the reason that it fulfills the words of our Lord Jesus Christ that the true worshipper of God will worship Him in TRUTH and in SPIRIT [John 4:24]. We do not worship nor deify Mamang nor Papang, but behind their flesh we recognize the words of him, our shepherd - Mahal na INGKONG []. We worship HIM who is sitted on the THRONE:

”Salvation to our God [Mahal na INGKONG], who sitteth upon the throne [Sta. Maria Virginia] and to the Lamb [Lord Jesus Christ].” (Apocalypse 7:10)

We are now in our past 30 years of faith to the public ministry of the Holy Spirit, Mahal na INGKONG. Mahal na INGKONG have sealed for the past 30 years more than 5 million people scattered around the globe, from children to senior citizens, from common people to professionals and influential people. Our faith in HIM crossed the geographical barriers of mountains, seas and oceans, thanks to the sealed OFW, the mission was brought in foreign lands.

Our organization grows exponentially due to missionary activities of the members, common people and professionals alike, without formal training and education in healing and preaching, yet able to speak from their real life experience about Mahal na INGKONG. Querubin Albert was one of those whom Mahal na INGKONG restored to life, Apo Malco or popularly known as Sergeant Melgar whose life was filmed by the actor Lito Lapid, many other countless small and unbelieveable miracles. How I wish i am in the Philippines, i could start collecting these stories and put into book for the record, for our posterity.

Eversince, Mahal na INGKONG already paved the way for his covenant partner, Seminarian Florentine, to complete and fulfill what are required to establish His own Church. If the Roman Catholic Church accepted the Kaganapan of Mahal na INGKONG, then there will be no reason for Him to erect His Church, as much as if the Pharasees, Scribes and High Priest of Judaism -the institution of the Mosaic Law of God the Father, perhaps Jesus Christ will not found or build His Church to the apostles. But no, the High Priest of the Church of the Father do not believed and accepted the Lord and His doctrine, and they crucified Him; because of that he glory was removed from them and was given to the [holy] nation who will serve Him.

Jesus saith to them: Have you never read in the Scriptures: The stone which the builders rejected, the same is become the head of the corner? By the Lord this has been done; and it is wonderful in our eyes. 43 Therefore I say to you, that the kingdom of God shall be taken from you, and shall be given to a nation yielding the fruits thereof. 44 And whosoever shall fall on this stone, shall be broken: but on whomsoever it shall fall, it shall grind him to powder. Matthew 21:43

The Roman Catholic Church does not accepted Mahal na INGKONG and label the organization He founded as CULT and heretical. A pastoral letter was even effected to prevent and deny the sealed servant to receive holy communion. For what sin did we commit against the LORD or against the CHURCH that made us deserve denial of the sacred body and blood of our Lord Jesus Christ?

Aleluya to our Mahal na INGKONG, the seminarian Apo Juan Florentino, through His guidance finished his study and was validly ordained priest and was later consecrated as bishop, and again later in the year 1991 was elevated to the rank of Patriarch. The requirement to establish a full pledged Church of Mahal na INGKONG is complete. And in the year 1992, INGKONG granted the prayers of the tinatakan, HE founded His ONE and ONLY Church through his holiness and grace [Bishop] Patriarch John Florentine Teruel. Several men and women entered to the religious community of the Order of the Missionary of the Holy Spirit (OMHS) with all the blessing and recognition of our Beloved Foundress, St. Maria Virginia Leonzon. The only church that Mamang Viring knows until her dormitio on May 2005. No other church that profess faith to Mahal na INGKONG is recognized by Mama Viring but the Apostolic Catholic Church.

The Plan of Mahal na INGKONg why Apo Juan was not ordained priest in the Roman Catholic may not be known to many, but somehow I was given the grace to glimpse of His wisdom. The year 1968 and 1969 were two breakpoints in the Western Roman Catholicism, these were few years after the controversial Vatican II. These years were the climax of the events prophesied in Fatima, in the third secret. The apparition of the Blessed Mother in Fatima 1917 is the great sign i n heaven:

And a great sign appeared in heaven: A woman clothed with the sun, and the moon under her feet, and on her head a crown of twelve stars. Apocalypse 12:1

The apparition of Fatima was the sign that the seventh angel of the Apocalypse has blown his trumpet and that the Mystery of the Plan of God will be accomplished.

And the angel, whom I saw standing upon the sea and upon the earth, lifted up his hand to heaven, And he swore by him that liveth for ever and ever, who created heaven, and the things which are therein; and the earth, and the things which are in it; and the sea, and the things which are therein: That time shall be no longer. But in the days of the voice of the seventh angel, when he shall begin to sound the trumpet, the mystery of God shall be finished, as he hath declared by his servants the prophets. Apocalypse 10:5-7

There were three secrets of Fatima, the two were revealed while the third part was sealed to be opened on 1960 or upon the death of Sister Lucia, one of the visionaries. The Vatican Council was called in the 60s, this was the time that the masonic and communist infiltrators have reached the summit of the church, thus happened Bishops against Bishops, Cardinals against Cardinals...

In the year 1968 a new rite of ordination and consecration was released by the Vatican while the Novus Ordo Mass was released and took effect by the year 1969. Within this period, Mahal na INGKONG asked Brother Florentine for help as you can read its story in this website. Why this time? Prophet Daniel prophesize of the time when the daily oblation will be stopped. God cannot just let His people to starve for the heavenly manna.

The New Rite of Ordination and Consecration of Presbyter and Bishop of the Vatican II is deficient and deviates from the age old and eternally sanctioned of the Fathers of the previous councils and popes. Thus, the new rite of ordination and consecration of the Roman Catholics of the Vatican II does no longer confer true priesthood and true office of bishop. Consequently, the grace and authority required to offer true sacrifice of the mass, the daily oblation or offering was also affected.

The Novus Ordo Mass was also a deviation from the last vestige of orthodoxy of the western Roman Catholicism, it replaced the Tridentine Mass, the mass of the holy fathers. Abominations, disrespect and many other innovations and modernisation with almost total disregard of sacred tradition were witnessed in the churches of the Roman Rite Catholics. These rites caused many to turn their back from them and seek refuge to the Easten Orthodox Catholicism, where sacred tradition and faith of the holy fathers were treasured and kept.

If, seminarian Florentine still pursue his ordination and consecration to the Roman Catholics, what grace,power and authority proper for a true clergy will he ever possess, none anymore and besides he will not be accepted to the Roman Church, there are several bishops who knew the activities of his mother, and they were against to the doctrine of Mahal na INGKONG - even until these days.

To cut the story short, all new priests and bishops who were ordained and consecrated using the new ordination and consecration rite of the vatican II does not recieved thesame grace, power and authority of those clergies ordained and consecrated before the Vatican II using the old sacred rite. This does not affected Brother John Florentine.

Since, our founding bishop, Patriarch John Florentine was not affected of this rites, his consecration was valid and that he recieved properly the grace, power and authority accorded to a bishop.

OUR BELOVED PATRIARCH (POPE) JOHN FLORENTINE TERUEL

Our beloved Patriarch John Florentine, by virtue of the proper ordination and consecration received from mandated and with valid episcopal lineage|apostolic line of succession Archbishops of the various valid Apostolic lines, has all the rights, authority, power and privileges to gather faithfuls around him.He received the authority and mandate through laying of the hands from [the Lord Jesus Christ] , from St.Peter, St Linus, St Clement...Pope Urban VIII (1623-1644) down to our time.


“Have you an Apostolic Succession? Unfold the line of your Bishops.” ~ Tertullian, 3rd Century.

“If Catholic doctrine is true, every priest validly ordained derives his orders in an unbroken line of laying of hands, through the bishop who ordains him, back to the twelve Apostles.” ~ Anthony Kenny, A Path From Rome, 1985.

Our Patriarch was consecrated as details also given in this website:http://acc-ingkong.com/content/view/8/7/

He was consecrated as Patriarch by the National Conference of Old Catholic and Orthodox Archbishops, on July 13, 1991, at St. Paul's German Old Catholic Church in Los Angeles, California, U.S.A. by the following Archbishops: namely Archbishop Paul Christian G.W., Christian 1, Shultz, D.D. of the Order of the Corporate Reunion (OCR), Archbishop Emile Rodriguez y Fairfield, D.D., of the Mexican Old Catholic Church (MOCC), Archbishop, Mar Markus, Mark Miller, D.D., of the Byzantine Catholic Church (BCC), Archbishop Bernard Dawe, D.D., of the Independent Catholic Church International (ICCI), Archbishop Jurgen Bless, D.D., of the German Old Catholic Church (GOCC), Archbishop Petros Eric T. Ong Veloso, D.D., of the Orthodox Catholic Church of the Philippines, Archbishop Michael Marshall, D.D., of the Orthodox Catholic Church (OCC). Synod of the National Conference of the Old Catholic and Orthodox Archbishop.

APOSTOLIC SUCCESSION
The Catholic Church has always taught that bishops are descended from a continuous line of bishops since the days of the apostles, which is known as apostolic succession. Since 1896, when Pope Leo XIII issued the bull Apostolicae Curae, the Catholic Church has not recognised Anglican orders as valid, because of changes in the ordination rites that took place in the 16th century as well as divergence in the understanding of the theology of episcopacy and Eucharist.

However, this view has since been complicated because Old Catholic bishops, whose orders are fully recognised as valid by Rome, have acted as co-consecrators in Anglican episcopal consecrations. According to the church historian Timothy Dufort, by 1969, all Church of England bishops had acquired Old Catholic lines of apostolic succession fully recognised by the Holy See.

The Catholic Church does recognize as valid (though illicit) ordinations done by breakaway Catholic groups such as the Old Catholic Church of the Utrecht Union and the Polish National Catholic Church, so long as those receiving the ordination are baptized males and a valid rite of episcopal consecration — expressing the proper functions and sacramental status of a bishop — is used. The Holy See also recognises as valid the ordinations of the Eastern Orthodox, Old Catholic, Oriental Orthodox and Assyrian Nestorian churches. Regarding the Churches of the East, the Second Vatican Council stated:

To remove, then, all shadow of doubt, this holy Council solemnly declares that the Churches of the East, while remembering the necessary unity of the whole Church, have the power to govern themselves according to the disciplines proper to them, since these are better suited to the character of their faithful, and more for the good of their souls.


However, the Holy See does not recognise as valid the orders of any group whose teaching is at variance with core tenets of Christianity even though it may use the proper ritual. The recent practice of Independent Catholic groups to ordain women has added a definite cloudiness to the recognition of the validity of orders, as the act of ordaining women as priests or bishops is incompatible with Catholicism and Eastern Orthodoxy. The practice by some Independent clergy of receiving multiple ordinations also demonstrates an understanding of Holy Orders which is at variance with Catholicism and Orthodoxy, both of which hold that a person is either ordained or not.

Source


NOW LET ME SHOW YOU THE EPISCOPAL LINEAGE OF ST. POPE JOHN PAUL II AND THE PRESENT ROMAN CATHOLIC PATRIARCH, POPE BENEDICT XVI

[b]THE EPISCOPAL LINEAGE OF HIS HOLINESS POPE JOHN PAUL II[b]
http://www.ucl.ac.uk/~ucgbmxd/johnpaul.htm

1. KAROL WOJTYLA, the future Pope John Paul II, Titular Bishop of Ombi and Auxiliary Bishop of Kraków. Consecrated 28 September 1958 in the Metropolitan Cathedral, Kraków, by Eugeniusz Baziak, Archbishop of Lwów of the Latins and Apostolic Administrator of Kraków, assisted by Boleslaw Kominek, Titular Archbishop of Euchaita and Franciszek Jop, Titular Bishop of Daulia.

2. EUGENIUSZ BAZIAK, Titular Bishop of Phocea and Auxiliary Bishop of Lwów of the Latins. Consecrated 5 November 1933 in the Metropolitan Cathedral, Lwów, by Boleslaw Twardowski, Archbishop of Lwów of the Latins, assisted by Franciszek Lisowski, Bishop of Tarnow and Edward Komar, Titular Bishop of Alinda and Auxiliary of Tarnow.

3. BOLESLAW TWARDOWSKI, Titular Bishop of Telmissus and Auxiliary of Lwów of the Latins. Consecrated 12 January 1919 in the Metropolitan Cathedral, Lwów, by Jozef Bilczewski, Archbishop of Lwów of the Latins, assisted by Leo Walega, Bishop of Tarnow and Karol Jozef Fischer, Titular Bishop of Mallo and Auxiliary of Przemysl of the Latins.

4. JOZEF BILCZEWSKI, Archbishop of Lwów of the Latins. Consecrated 20 January 1901 in the Metropolitan Cathedral, Lwów, by Jan Maurycy Pawel Puzyna de Kozielsko, Bishop of Kraków, assisted by Andrij Szeptyckyj, Archbishop of Lviv of the Ukrainians and Jozef Pelczar, Bishop of Przemysl of the Latins.

5. JAN MAURYCY PAWEL PUZYNA de KOZIELSKO, Titular Bishop of Memphis and Auxiliary of Lwów of the Latins. Consecrated 25 March 1886 in the Church of San Giovanni Canzio, Rome, by Mieczyslaw Cardinal Ledochowski, assisted by Josyf Sembratovyc, Titular Archbishop of Teodosiopolis and Frantiszek Schönborn, Archbishop of Praha.

6. MIECZYSLAW LEDOCHOWSKI, Titular Archbishop of Thebes and Apostolic Nuncio to Belgium. Consecrated 3 November 1861 in the Church of Santissima Trinità a Montecitorio, Rome, by Camillo Cardinal di Pietro, assisted by Salvatore Nobili Vitelleschi, Titular Archbishop of Seleucia and Alessandro Franchi, Titular Archbishop of Thessalonica.

7. CAMILLO di PIETRO, Titular Archbishop of Bairut. Consecrated 14 July 1839 in the Church of SS. Domenico e Sisto, Rome, by Chiarissimo Cardinal Falconieri Mellini, Archbishop of Ravenna, assisted by Ignazio Giovanni Cadolini, Titular Archbishop of Edessa and Fabio Maria Asquini, Titular Archbishop of Tarsus.

8. CHIARISSIMO FALCONIERI MELLINI, Archbishop of Ravenna. Consecrated 15 August 1826 in the Church of Santa Maria degli Angeli, Rome, by His Holiness Pope Leo XII, assisted by Filippo Filonardi, Archbishop of Ferrara and Giuseppe Perugini, Titular Bishop of Porphyreon.

9. ANNIBALE SERMATTEI DELLA GENGA, the future Pope Leo XII, Titular Archbishop of Tyr. Consecrated 24 February 1794 in the Cathedral, Frascati, by Henry Cardinal Stuart, Duke of York, Bishop of Frascati, assisted by Antonio Felice Zondadari, Titular Archbishop of Adana and Ottavio Boni, Titular Archbishop of Nazianzus.

10. HENRY STUART, Duke of York, Cardinal, Titular Archbishop of Corinth. Consecrated 19 November 1758 in the Basilica of the Twelve Holy Apostles, Rome, by His Holiness Pope Clement XIII, assisted by Giovanni Antonio Cardinal Guadagni, Bishop of Porto e Santa Rufina and Francesco Cardinal Borghese, Bishop of Albano.

11. CARLO REZZONICO, Cardinal Bishop of Padova, the future Pope Clement XIII. Consecrated 19 March 1743 in the Basilica of the Twelve Holy Apostles, Rome, by His Holiness Pope Benedict XIV, assisted by Giuseppe Cardinal Accoramboni, Bishop of Frascati and Antonio Saverio Cardinal Gentili.

12. PROSPERO LAMBERTINI, Titular Archbishop of Theodosia, the future Pope Benedict XIV. Consecrated 16 July 1724 in the Pauline Chapel of the Apostolic Palace of the Quirinal, Rome, by His Holiness Pope Benedict XIII, assisted by Giovanni Francesco Nicolai, O.F.M.Ref., Titular Archbishop of Myra and Nicola Maria Lercari, Titular Archbishop of Nazianzus.

13. VINCENZO MARIA ORSINI, O.P., Cardinal Archbishop of Manfredonia, the future Pope Benedict XIII. Consecrated 3 February 1675 in the Church of SS. Domenico e Sisto, Rome, by Paluzzo (Paluzzo degli Albertoni) Cardinal Altieri, Prefect of the Sacred Congregation de Propaganda Fide, assisted by Stefano Brancaccio, Archbishop-Bishop of Viterbo e Tuscania and Costanzo Zani, O.S.B., Bishop of Imola.

14. PALUZZO (PALUZZI degli ALBERTONI) ALTIERI, Cardinal Bishop of Montefiascone e Corneto. Consecrated 2 May 1666 in the Church of San Silvestro in Capite, Rome, by Ulderico Cardinal Carpegna, assisted by Stefano Ugolini, Titular Archbishop of Corinth and Giovanni Tommaso Pinelli, Bishop of Albenga.

15. ULDERICO CARPEGNA, Bishop of Gubbio. Consecrated 7 October 1630 in the Pauline Chapel of the Apostolic Palace of the Quirinal, Rome, by Luigi Cardinal Caetani, assisted by Antonio Ricciulli, Bishop emeritus of Belcastro and Vicegerent of Rome, and Benedetto Landi, Bishop of Fossombrone.

16. LUIGI CAETANI, Titular Patriarch of Antioch. Consecrated 12 June 1622 in the Basilica of Santa Maria Maggiore, Rome, by Lodovico Cardinal Ludovisi, Archbishop of Bologna, assisted by Galeazzo Sanvitale, Archbishop emeritus of Bari and Vulpiano Volpi, Archbishop emeritus of Chieti.

17. LODOVICO LUDOVISI, Cardinal Archbishop of Bologna. Consecrated 2 May 1621 in the private chapel of his consecrator, near Saint Peter`s Basilica, Rome, by Galeazzo Sanvitale, Archbishop emeritus of Bari and Prefect of the Apostolic Palace, assisted by Cosmo de Torres, Titular Archbishop of Hadrianopolis and Ottavio Ridolfi, Bishop of Ariano.

18. GALEAZZO SANVITALE, Archbishop of Bari. Consecrated 4 April 1604 in the chapel of the Apostolic Sacristy, Rome, by Girolamo Cardinal Bernerio, O.P., Bishop of Albano, assisted by Claudio Rangoni, Bishop of Piacenza and Giovanni Ambrogio Caccia, Bishop of Castro di Toscana.

19. GIROLAMO BERNERIO, O.P., Bishop of Ascoli Piceno. Consecrated 7 September 1586 in the Basilica of the Twelve Holy Apostles, Rome, by Giulio Antonio Cardinal Santoro, assisted by Giulio Masetti, Bishop of Reggio Emilia and Ottaviano Paravicini, Bishop of Alessandria.

20. GIULIO ANTONIO SANTORO, Archbishop of Santa Severina. Consecrated 12 March 1566 in the Pauline Chapel of the Vatican Apostolic Palace by Scipione Cardinal Rebiba, Titular Patriarch of Constantinople, assisted by Annibale Caracciolo, Bishop of Isola and Giacomo de`Giacomelli, Bishop emeritus of Belcastro.

21. SCIPIONE REBIBA, Titular Bishop of Amicle and Auxiliary Bishop of Chieti. Elected Titular Bishop of Amicle and Auxiliary to Gian Pietro Cardinal Carafa, Archbishop of Chieti, 16 March 1541. To date, after extensive research, no record of his consecration has been found.
NOTES Until 1965, the episcopal genealogies prepared for most bishops showed Pope Alexander VII as the consecrator of Cardinal Paluzzo Altieri, and those genealogies had a lineage reaching back to the early 1400`s. In the mid 1960`s, a contemporary account of Cardinal Paluzzo Altieri`s consecration, published in the Gazette de France, was found. This account revealed that Pope Alexander VII became ill shortly before the ceremony and was replaced as consecrator by Cardinal Ulderico Carpegna. This change in consecrators fundamentally changes the previously published genealogies and results in lineages which end in the year 1541.

Episcopal lineages have long fascinated students of church history. It was not until the middle of the present century, however, that a systematic attempt was made to trace and catalogue the consecrations of bishops on a world-wide basis. A small group of researchers has catalogued the consecrations of tens of thousands of bishops dating back many centuries. The fruits of their labors - labors which are on-going - have resulted in a data base which can trace the episcopal lineage of any living bishop and the vast majority of deceased bishops.
One startling fact emerges from this research: more than 91% of the more than 4,300 bishops alive today trace their orders back to a single bishop named in 1541 - Scipione Rebiba. Why so many bishops should trace their lineages to this one bishop can be explained, in great part, by the intense sacramental activity of Pope Benedict XIII, who consecrated 139 bishops during his pontificate, many of them cardinals, nuncios and bishops of important sees who in turn consecrated many other bishops. And it is the consecrator of Benedict XIII who gives us the direct link to Scipione Rebiba.

It is widely believed that Rebiba was consecrated by Gian Pietro Cardinal Carafa, who became Pope Paul IV, but no documentation of any kind has been found and therefore we must stop at Rebiba.

Compiled by:
Charles N. Bransom, Jr.
P. O. Box 1071
Mango, FL 33550-1071
February 2, 1998


The Holy Patriarchs John Paul II (Karol Wotyla] and Benedict XVI (Ratzinger) possesses Episcopal Lineage stretching from their time to the apostles. This is called Apostolic Line of Succession which our Beloved Patriarch John Florentine Teruel also possesses and all the arcbishops and bishops of the Apostolic Catholic Church who remained loyal and united with him and the Church.


EPISCOPAL LINEAGE OF POPE BENEDICT XVI url]http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/bratz.html[/url] http://mysite.verizon.net/res7gdmc/aposccs/id1.html

The EPISCOPAL LINEAGE of HIS HOLINESS POPE BENEDICT XVI

Joseph Ratzinger, Archbishop of München und Freising, the future Pope Benedict XVI. Consecrated 28 May 1977 at München, in the Cathedral, by Josef Stangl, Bishop of Würzburg, assisted by Rudolf Graber, Bishop of Regensburg, and by Ernst Tewes, C.O., Titular Bishop of Villamagna in Proconsulari et Auxiliary of München und Freising.Josef Stangl, Bishop of Würzburg. Consecrated 12 September 1957 at Würzburg, Neumünsterkirche, by Josef Schneider, Archbishop of Bamberg, assisted by Joseph Schröffer, Bishop of Eichstätt, and by Josef Zimmermann, Titular Bishop of Cerynia and Auxiliary of Augsburg.


Josef Stangl, Bishop of Würzburg. Consecrated 12 September 1957 at Würzburg, Neumünsterkirche, by Josef Schneider, Archbishop of Bamberg, assisted by Joseph Schröffer, Bishop of Eichstätt, and by Josef Zimmermann, Titular Bishop of Cerynia and Auxiliary of Augsburg.

Josef Schneider, Archbishop of Bamberg. Consecrated 13 July 1955 at Bamberg, in the Cathedral, by Josef Cardinal Wendel, Archbishop of München und Freising, assisted by Joseph Schröffer, Bishop of Eichstätt, and by Arthur Michael Landgraf, Titular Bishop of Eudocia and Auxiliary of Bamberg.

Josef Wendel, Titular Bishop of Lebessus and Coadjutor of Speyer. Consecrated 29 June 1941 at Speyer, in the Cathedral, by Ludwig Sebastian, Bishop of Speyer, assisted by Matthias Ehrenfried, Bishop of Würzburg, and by Josef Kolb, Titular Bishop of Velicia and Auxiliary of Bamberg.

Ludwig Sebastian, Bishop of Speyer. Consecrated 23 September 1917 at Speyer, in the Cathedral, by Johann Jakob von Hauck, Archbishop of Bamberg, assisted by Max von Lingg, Bishop of Augsburg, and by Johann Leo von Mergel, O.S.B., Bishop of Eichstätt.

Johann Jakob von Hauck, Archbishop of Bamberg. Consecrated 25 July 1912 at Bamberg, in the Cathedral, by Ferdinand Schloer, Bishop of Würzburg, assisted by Johann Leo von Mergel, O.S.B., Bishop of Eichstätt, and by Michael von Faulhaber, Bishop of Speyer.

Ferdinand Schloer, Bishop of Würzburg. Consecrated 22 May 1898 at Würzburg by Josef von Schork, Archbishop of Bamberg, assisted by Leopold von Leonrod, Bishop of Eichstätt, and by Josef Georg von Ehrler, Bishop of Speyer.

Josef von Schork, Archbishop of Bamberg. Consecrated 24 May 1891 at Bamberg by Franz Josef von Stein, Bishop of Würzburg, assisted by Leopold von Leonrod, Bishop of Eichstätt, and by Josef Georg von Ehrler, Bishop of Speyer.

Franz Josef von Stein, Bishop of Würzburg. Consecrated 18 May 1879 at Würzburg by Friedrich Josef von Schreiber, Archbishop of Bamberg, assisted by Josef Georg von Ehrler, Bishop of Speyer, and by Josef Franz von Weckert, Bishop of Passau.

Friedrich Josef von Schreiber, Archbishop of Bamberg. Consecrated 5 September 1875 at Bamberg, in the Cathedral, by Gregor von Scherr, O.S.B., Archbishop of München und Freising, assisted by Fanz Leopold von Leonrod, Bishop of Eichstätt, and by Johann Valentin Reissmann, Bishop of Würzburg.

Gregor von Scherr, O.S.B., Archbishop of München und Freising. Consecrated 3 August 1856 at München, in the Cathedral, by Antonio Saverio de Luca, Titular Archbishop of Tarsus and Apostolic Nuncio in Baveria, assisted by Heinrich von Hofstätter, Bishop of Passau, and by Valentin von Riedel, Bishop of Regensburg.

Antonio Saverio de Luca, Bishop of Aversa. Consecrated 8 December 1845 at Rome, SS. Trinità a Montecitorio, by Giacomo Filippo Cardinal Fransoni, assisted by Giovanni Brunelli, Titualr Archbishop of Thessalonica, and by Giovanni Battista Rosani, Titular Bishop of Erythrae.

Giacomo Filippo Fransoni, Titular Archbishop of Nazianzus. Consecrated 8 December 1822 at Rome, Church of the Benedictines (Campo Marzio), by Pier Francesco Cardinal Galleffi, assisted by Gianfrancesco Falzacappa, Titular Archbishop of Athens, and by Giuseppe Della Porta Rodiani, Titular Archbishop of Damascus.

Pier Francesco Galleffi, Cardinal and Titular Archbishop of Damascus. Consecrated 12 September 1819 at Rome, Church of Saints Dominic and Sixtus, by Alessandro Cardinal Mattei, Bishop of Ostie e Velletri, assisted by Meraldo Macioti, Titular Bishop of Elusa, and by Francesco Albertini, Bishop of Terracina, Sezze e Piperno.

Alessandro Mattei, Archbishop of Ferrara. Consecrated 23 February 1777 at Rome, Church of Santa Maria Regina Coeli, by Bernardino Cardinal Giraud, Archbishop emeritus of Ferrara, assisted by Marcantonio Conti, Titular Archbishop of Damascus, and by Giuseppe Maria Carafa, Bishop of Mileto.

Bernardino Giraud, Titular Archbishop of Damascus. Consecrated 26 April 1767 at Rome, in a chapel of the Apostolic Palace of the Quirinale, by His Holiness Pope Clement XIII, assisted by Scipione Borghese, Titular Archbishop of Theodosia, and by Ignazio Reali, Titular Archbishop of Athens.

Carlo Rezzonico, Cardinal Bishop of Padova, the future Pope Clement XIII. Consecrated 19 March 1743 in the Basilica of the Twelve Holy Apostles, Rome, by His Holiness Pope Benedict XIV, assisted by Giuseppe Cardinal Accoramboni, Bishop of Frascati and Antonio Saverio Cardinal Gentili.

Prospero Lambertini, Titular Archbishop of Theodosia, the future Pope Benedict XIV. Consecrated 16 July 1724 in the Pauline Chapel of the Apostolic Palace of the Quirinal, Rome, by His Holiness Pope Benedict XIII, assisted by Giovanni Francesco Nicolai, O.F.M.Ref., Titular Archbishop of Myra and Nicola Maria Lercari, Titular Archbishop of Nazianzus.

Vincenzo Maria Orsini, O.P., Cardinal Archbishop of Manfredonia, the future Pope Benedict XIII. Consecrated 3 February 1675 in the Church of SS. Domenico e Sisto, Rome, by Paluzzo (Paluzzo degli Albertoni) Cardinal Altieri, Prefect of the Sacred Congregation de Propaganda Fide, assisted by Stefano Brancaccio, Archbishop-Bishop of Viterbo e Tuscania and Costanzo Zani, O.S.B., Bishop of Imola.

Paluzzo (Paluzzi degli Albertoni) Altieri, Cardinal Bishop of Montefiascone e Corneto. Consecrated 2 May 1666 in the Church of San Silvestro in Capite, Rome, by Ulderico Cardinal Carpegna, assisted by Stefano Ugolini, Titular Archbishop of Corinth and Giovanni Tommaso Pinelli, Bishop of Albenga.

Ulderico Carpegna, Bishop of Gubbio. Consecrated 7 October 1630 in the Pauline Chapel of the Apostolic Palace of the Quirinal, Rome, by Luigi Cardinal Caetani, assisted by Antonio Ricciulli, Bishop emeritus of Belcastro and Vicegerent of Rome, and Benedetto Landi, Bishop of Fossombrone.

Luigi Caetani, Titular Patriarch of Antioch. Consecrated 12 June 1622 in the Basilica of Santa Maria Maggiore, Rome, by Lodovico Cardinal Ludovisi, Archbishop of Bologna, assisted by Galeazzo Sanvitale, Archbishop emeritus of Bari and Vulpiano Volpi, Archbishop emeritus of Chieti.

Lodovico Ludovisi, Cardinal Archbishop of Bologna. Consecrated 2 May 1621 in the private chapel of his consecrator, near Saint Peter`s Basilica, Rome, by Galeazzo Sanvitale, Archbishop emeritus of Bari and Prefect of the Apostolic Palace, assisted by Cosmo de Torres, Titular Archbishop of Hadrianopolis and Ottavio Ridolfi, Bishop of Ariano.

Galeazzo Sanvitale, Archbishop of Bari. Consecrated 4 April 1604 in the chapel of the Apostolic Sacristy, Rome, by Girolamo Cardinal Bernerio, O.P., Bishop of Albano, assisted by Claudio Rangoni, Bishop of Piacenza and Giovanni Ambrogio Caccia, Bishop of Castro di Toscana.

Girolamo Bernerio, O.P., Bishop of Ascoli Piceno. Consecrated 7 September 1586 in the Basilica of the Twelve Holy Apostles, Rome, by Giulio Antonio Cardinal Santoro, assisted by Giulio Masetti, Bishop of Reggio Emilia and Ottaviano Paravicini, Bishop of Alessandria.

Giulio Antonio Santoro, Archbishop of Santa Severina. Consecrated 12 March 1566 in the Pauline Chapel of the Vatican Apostolic Palace by Scipione Cardinal Rebiba, Titular Patriarch of Constantinople, assisted by Annibale Caracciolo, Bishop of Isola and Giacomo de`Giacomelli, Bishop emeritus of Belcastro.

Scipione Rebiba, Titular Bishop of Amicle and Auxiliary Bishop of Chieti. Elected Titular Bishop of Amicle and Auxiliary to Gian Pietro Cardinal Carafa, Archbishop of Chieti, 16 March 1541. To date, after extensive research, no record of his consecration has been found.

PATRIARCH JOHN FLORENTINE TERUEL DO HAVE VALID AND VERIFIABLE APOSTOLIC LINE OF SUCCESSION AND POSSESS AS DO ALL THE VALID BISHOPS OF BOTH EASTERN AND WESTERN CATHOLIC AND ORTHODOX CHURCHES THE RIGHTS, PRIVILEGES, POWERS AND AUTHORITY TO HEAD, AUTOCEPHALY, HIS OWN COMMUNITY.


THE LIST IS EXHAUSTIVE, I SUGGEST THE READER TO DO INDEPENDENT RESEARCH AND SHARE TO ME THE RESULTS. I WILL BE GLAD TO POST THEM HERE.